Skip to Content
  • PORTFOLIO
  • O mnie
  • Kontakt/Współpraca
  • 100 tytułów BBC
Myśli zaczytanej

Myśli zaczytanej

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie

on 20 października 202120 października 2021kryminał

Balwierz // Katarzyna Bonda

Bondzie prawie udało się nabrać czytelnika na to, że Meyerowi dopisało szczęście i w tej chatce schowanej pośród leśnej głuszy …

Czytaj dalej
on 7 października 20217 października 2021okołoksiążkowe przeczytane

Przeczytałam we wrześniu

Chyba pierwszy taki miesiąc od dawna, że podobało mi się większość książek, które przeczytałam 🙂 Nie zapeszając, oczywiście, bo znów …

Czytaj dalej
on 30 września 20212 października 2021zapowiedzi

Październikowe zapowiedzi

PRZECIEŻ DOPIERO BYŁ POCZĄTEK ROKU, a teraz co, październik? J A K się pytam!? Natomiast jedyna dobra rzecz związana z …

Czytaj dalej
on 21 września 202121 września 2021literatura obyczajowa literatura współczesna

PRZEDPREMIEROWO Snowflake// Louise Nealon

Chciałabym bardzo, żeby tytuł „Snowflake” dobrze mi się kojarzył, ale niestety za dużo przebywam na Twitterze by nie kojarzyć go …

Czytaj dalej
on 12 września 202112 września 2021obejrzajki

Obejrzajki #16

Dawno nie było tu niczego o serialach, co zobaczyłam dopiero zaglądając w archiwum wpisów w kokpicie. A to niedopatrzenie jest, …

Czytaj dalej
on 7 września 20217 września 2021przeczytane

Przeczytałam w sierpniu

Nic nie zapowiadało, że to będzie taki dobry miesiąc pod względem czytelniczym 🙂 A jednak dałam się pozytywnie zaskoczyć i …

Czytaj dalej

Nawigacja po wpisach

Page 1 Page 2 … Page 66 Next

Cześć!

Fajnie, że tu zajrzała/eś!  Jestem Ola, mam 27 lat, a to moje małe miejsce, w którym wyżywam się o ulubionych książkach i serialach. Więcej dowiesz się o mnie stąd. Witaj, i baw się dobrze! 🙂

Goodreads

2021 Reading Challenge

2021 Reading Challenge
Aleksandra has read 1 book toward her goal of 70 books.
hide
1 of 70 (1%)
view books

było

Kategorie

myslizaczytanej

📌mam na imię Ola, mam 27 lat
✏️piszę o książkach i serialach
📥 kontakt: a.wolnaa@gmail.com
⤵️nowy wpis

myśli zaczytanej
Nie wiem, czy bardziej przeraża mnie sama postać Nie wiem, czy bardziej przeraża mnie sama postać Richarda Ramireza czy może zbrodnie, których się dopuszczał. A było ich wiele i były bardzo okrutne, mówiąc łagodnie. Niewiele mogę powiedzieć o tłumaczeniu, bo czytałam w oryginale 🤡 ale obawiam się, że treść byłaby dla mnie jeszcze trudniejsza w odbiorze. Najpierw jest o historii rodziny i tego, jak doszli do miejsca, w którym okazało się, że ich syn jest mordercą. Następnie, w kolejności chronologicznej, okrutne morderstwa których się dopuścił. Ale najbardziej wstrząsający okazał się dla mnie przebieg procesu sądowego. Bo na sali były trzy obozy: na widowni fanki Ramireza bo „był czarujący”, oskarżyciele chcący go skazać i krewni ofiar bądź same ofiary- jeśli akurat udało im się przeżyć. A sam Richard? Uśmiechał się, siedział w ciemnych okularach i psioczył na wymiar sprawiedliwości który skazał go „bo tak”, „bez dowodów”. Ehę Jakie to było wszystko wkurzające. Jakie bezczelne. A przede wszystkim chyba smutne, dlatego, że jego choroba była deprecjonowana, a inne problemy które wpłynęły na to kim się stał, jedynie wpływem czasow, w których żyli oraz towarzystwem, którym się otaczali. Koniec koncow i on, i Ted Bundy mieli rzesze fanek które zrobiłyby wszystko, by ich bohaterowie uciekli wymiarowi sprawiedliwości. ____________ #thenightstalker #richardramirez #thelifeandcrimesofrichardramirez #philipcarlo #citadelpress #serialkillers #czytamkryminały #literaturafaktu #kochamczytać #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #książka #książki
Prezydent mówi, że LGBT to ideologia, minister e Prezydent mówi, że LGBT to ideologia, minister edukacji - że są ludzie normalni i nienormalni (LGBT) a poszczególne województwa robią sobie strefy bez LGBT. Tak się żyje w tym kraju nienawiścią płynącym Tym bardziej pozycje jak ta, „Polacy pod tęczową flagą” są ważne, by pokazać że wszyscy jesteśmy tacy sami i to samo się nam należy- szacunek, prawo do miłości i bezpieczeństwa we własnym kraju. Autorka w swojej książce pokazuje, że miłość i szczęście ma wiele imion i kolorów - tak jak tytułowa tęczowa flaga. Rozmawia np z Eweliną i Kasią, które są razem od 10 lat, mają córkę i wiodą normalne życie. Jest siedmioletni transplciowy Bartek, którego mama walczy o to by chłopczyk mógł się czuć bezpiecznie tu, gdzie mieszka. #Polacypodtęczowąflagą to historie ludzi, którzy wbrew temu co mówią niektórzy, wcale się od nas nie różnią i zasługują na totalny szacunek a nie wyszydzanie, bo kobieta kocha kobietę. Książkę czyta się szybko, choć momentami jest ciężka- z perspektywy tego, jak jeszcze nam daleko do osiągnięcia równości. egzemplarz dzięki uprzejmości @wydawnictwoznakpl ______________________ #annakonieczyńska #literaturafaktu #literaturapolska #czytampolskichautorów #czytampolskieautorki #czytampolskieksiążki #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #książka #ksiazka #czytambolubie #czytaniejestsexy #wydawnictwoznak
Bondzie prawie udało się nabrać czytelnika na t Bondzie prawie udało się nabrać czytelnika na to, że Meyerowi dopisało szczęście i w tej chatce schowanej pośród leśnej głuszy nikt go nie znajdzie. Zapomniała jednak, że Narew to małe miasteczko, w którym wiadomości rozchodzą się szybciej, niż zasięg telefoniczny :) Zupełnie przypadkowo w tym samym czasie dochodzi do dwóch zabójstw, które niby są różne, ale nikt nie wyklucza tego, że stoi za tym jedna osoba. Trudno jednak prowadzić śledztwo, kiedy miejscowa społeczność nabiera wody w usta, nie chcą rozmawiać ze swoimi policjantami a dopiero kimś z zewnątrz. Poza tym dość szybko okazuje się, że znów - każdy każdego zna, ma coś na drugiego, i lepiej byłoby gdyby policja przestała kopać. Na dobre by to wszystkim wyszło. Może dlatego w pewnym momencie autorka rzuca teoriami jak pociskami, a ja nie wiem gdzie się uchylić, żeby nie oberwać. To mi się udaje, ale w pewnym momencie czułam się bardzo zagubiona w tym, co się dzieje i w zasadzie liczyłam, że na koniec wszystko się wyjaśni, kiedy bohaterowie odgadną, kto zabił i kilkuletnie dziecko i księdza, który głosem wszystkich, był ziółkiem, ale przecież przydatnym. W książkach pani Bondy musi zrobić się duszno i lepko. Bohaterowie zaś, pozostawieni sami sobie muszą zacząć skakać sobie do gardeł i dopiero wtedy wszystko będzie jasne. Przynajmniej dla bohaterów całej historii, bo dla mnie zakończenie wciąż jest niejasne i liczę, że w kolejnej części wszystko mi się rozjaśni :) WIĘCEJ JUTRO NA BLOGU, bo ograniczenie znaków daje się we znaki. @muza.black @katarzynabonda
Kiedy Bobby Nock zostaje oskarżony o uwiedzenie i Kiedy Bobby Nock zostaje oskarżony o uwiedzenie i zabicie swojej uczennicy, sąd powołuje ławę przysięgłych, w której ramionach spocznie los oskarżonego. Po długim i emocjonującym procesie dwunastka osób uniewinnia mężczyznę, co dla wszystkich, biorąc pod uwagę dowody (a może ich brak) jest niezrozumiałe. Bo niby nie ma ciała, ale są ślady krwi. A na dodatek oskarżony jest czarnoskóry. W 10 rocznicę procesu ścieżki ławników znowu się splatają - oto Netflix postanawia wyprodukować dokument upamiętniający tą trudną sprawę sprzed lat. A ławnicy, pozostawieni sami sobie, widząc się pierwszy raz od wielu lat, zaczynają zastanawiać się czy podjęli dobrą decyzję. Autor opowiada historię z dwóch perspektyw, jednej podczas procesu sądowego lata temu dzięki któremu poznajemy pewne motywacje sytuacji dziejących się w teraźniejszości, drugiej kiedy ławnicy zostają skazani na swoje towarzystwo i wplątują się w kłopoty z których wydaje się, że nie ma ucieczki. Nie byłam fanką od pierwszej strony, ba, wydawało mi się, że to będzie nudna książka, i na pewno nie dorówna Grishamowej „Ławie przysięgłych”. Pozytywnie się rozczarowałam, bo „Niewinny” dostarczył mi wszystkiego, czego wymagam od tego typu historii. Zaangażowałam się i wciągnęłam, kibicowałam bohaterom raz po raz pukając się w głowie jak mogą coś takiego odwalać. Gdzieś w międzyczasie udawałam, że nie widzę wszystkich stereotypów jakimi kierowali się ławnicy a w końcu - że system sprawiedliwości jest w stanach niezwykle ciekawy i skomplikowany jednocześnie. Przy tym wszystkim jednak - przynajmniej mi nie udało się rozwikłać zagadki przed końcem książki, dzięki czemu zakończenie wprawiło mnie w osłupienie i było jak wisienka na torcie wspaniałej książki z którą spędziłam cudowne dwa dni (a nawet półtora). Gdy książka pojawiła się szturmem na instagramie trochę w nią nie wierzyłam, byłam pewna że to zadowolenie to na wyrost, a tu okazuje się, że jednak nie. O TAKIE KSIĄŻKI NIC NIE ROBIŁAM.
„Jest sąd ziemski ale i sąd boski. Od wyroku t „Jest sąd ziemski ale i sąd boski. Od wyroku tego drugiego nikt nie ucieknie”. To jedno zdanie wyrwane zupełnie z kontekstu idealnie współgra ze sprawami, którym autorka poświęca czas w swojej książce. Gdzieś, przy okazji, między kolejnymi zdaniami, zeznaniami i matactwami pomyślałam, co wpływa na to, komu kibicuję a komu nie? Dlaczego jedna osoba wydaje mi się- przez pryzmat książki- zupełnie wiarygodna, a która nie? Czy jako czytelnik mogę w ogóle sama wyprawiać sądy, skoro wiem jedynie ułamek ułamka całej historii, i poznaje ją z wygodnego miejsca na swojej kanapie? Pani Iza Michalewicz w swojej książce przytacza dokładnie sześć historii kryminalnych, które wydarzyły się we Wrocławiu tuż na przełomie XX i XXI wieku. Kazda z nich jest bardzo dokładnie opisana; to nie tylko opisy głównych wydarzeń, ale i śledztwa, przesłuchania i rozprawy sądowe- a czasem jest ich kilkanaście. Autorka ma sie wrażenie, że w tym wszystkim „ginie”; nie wyraża swoich opinii a jedynie przepuszcza przez siebie jak przez filtr tysiące tomów papierów sądowych aby wszystko jak najrzetelniej przedstawić czytelnikowi. I za to dziękuję i czekam na kolejną cześć z cyklu kryminalnych miast. (współpraca @wydawnictwo_wab) #kryminalnywrocław #balladymorderców #izamichalewicz #wydawnictwowab #truecrime #czytampolskichautorów #czytampolskieautorki #literaturafaktu #nonfiction #takczytam #czytambolubię #bookstagram #booksofinstagram #booksofig
światowy dzień zdrowia psychicznego. dużo już światowy dzień zdrowia psychicznego. dużo już zostało powiedziane, napisane, ale wydaje mi się ze dzisiaj, jak nigdy, należy mówić i oswajać, aby nikt już nigdy nie bal wyciągnąć ręki po pomoc. _____________ prosić o pomoc - TO NIE WSTYD przyjąć pomoc - TO NIE WSTYD leczyć się to NIE WSTYD. ___________________ leczę się od trzech lat, trzy lata chodziłam na terapię, na tę chwilę ją zakończyłam, bo potrafię radzić sobie z tym, co kiedyś mnie przerastało. ale jestem tu, gdzie jestem dzięki lekarzom, lekom, dzięki temu, że ktoś mi tę rękę podał, a ja ją złapałam. _____ trzeba otwarcie o tym mówić, nie wstydzić się i nie chować po kątach. to normalna choroba, którą się leczy, tqk samo jak ból zęba czy gardła 🙂😬 i nie, ruch nie pomoże, więcej snu nie pomoże, ani powiedzenie, że ktoś miał gorzej. ale to już wiemy, prawda? 🙂 #światowydzieńzdrowiapsychicznego #worldmentalhealthday #zdrowiepsychicznejestważne #zdrowiepsychicznemaznaczenie
Lubię chodzić do biblioteki, zwłaszcza wtedy, k Lubię chodzić do biblioteki, zwłaszcza wtedy, koedy pani wpuszcza mnie za ladę i pokazuje wózek z książkami, których nie ułożyła jeszcze na półce. „Nowości”, mówi do mnie a ja tylko myślę którą wziąć, ile ich pomieszczę w torbie, i dopiero jak je tam pakuje to stwierdzam, że nie ma bata. Na pewno ich nie przeczytam (chyba, że będę sumiennie prolongować po parę razy), bo w domu mam kilkanaście książek w kolejce, drugie tyle na czytniku, a w drodze kolejnych kilka- recenzenckich. I tylko oddaję je pojedynczo, powoli, łapiąc się chociaż jednej, bo przecież jak już ją przyniosłam.... #bękartzestambułu autorstwa Elif Shafak budzi we mnie wiele emocji np zagubienia. O ile czyta mi się ją - językowo- wspaniale to mieszają mi się narracje (kilka lat wcześniej, później, pomiędzy), kręcą bohaterowie i w sumie będąc na stodwudziestejktórejś nadal nie wiem, co tu jest motywem przewodnim. To, że turczynka jest z ormianinem? Że jedna z bohaterek chciała usunąć dziecko ale ktoś jej dał znak? Nie wiem, czytam dalej bo jak mówię styl pisania jest wciągający. I może to będzie ta książka z biblioteki, którą akurat przed oddaniem uda mi się przeczytać. OBY! 😬 dlatego własna książka, własny czytnik to jest coś, bo mogę czytać tyle ile chcę. ______________ #elifshafak #wydawnictwopoznańskie #chodzedobiblioteki #książka #terazczytam #takczytam #czytaniejestfajne #czytaniejestsexy #czytam #książkoholik #książki #zdjeciedlaksiazki
Nie lubię jesieni. Ani ciemna, ani zimna 🥶 L Nie lubię jesieni. Ani ciemna, ani zimna 🥶 Liście są ładne. Zawsze mi szkoda że jeszcze chwilę temu były takie ładne, zielone, kolorowe a teraz mieszają się z trawą i ktoś je zaraz zdepta 🍂 #fotowtorek #fotowtorek_kfs #instawtorek_kfs #instawtorek #kobiecafotoszkoła #jesieniara #jesień #liście #leaves #autumnvibes #autumnleaves
Reportaż, o którym nie wiedziałam wcześniej. Reportaż, o którym nie wiedziałam wcześniej. Dziennikarz, którego nazwisko gdzieś mi się przewinęło, ale nie przywiązywałam do niego zbytniej uwagi. WHOAAAAAAAH. To jedyne co mam w głowie, kiedy myślę o tej książce ale jednocześnie i o całej sprawie. Świadkowie, którzy nagle wycofywali zeznania. Albo „jakoś” im się po drodze umierało, czy w wypadkach, samobójstwach itp. To jest kupa dobrego reportażu, i chyba ciekawsze od niego samego jest zaginięcie Ziętary, gdzie stan wiedzy śledczych mimo 30 lat niewiele się powiększył. D R A M A T. Reportaż bardzo ok, nawet lepiej, chociaż pod koniec głowa pękała mi od wszystkich szczegółów, krętactw i przypadków losu. #łukaszcieśla #jakubstachowiak #dziennikarzktórywiedziałzadużo #jarosławziętara #wydawnictwootwarte #takczytam #terazczytam #nonfiction #czytamreportaże #literaturanonfiction #reportaż #czytambolubie #czytambokocham #czytaniejestfajne
Kadr z życia. Podobno jedni lubią mieć na biurk Kadr z życia. Podobno jedni lubią mieć na biurku porządek, a inni rozgardiasz w którym najlepiej się odnajdują. PRZYSIĘGAM, że właśnie w takim wydaniu odnajduje się najlepiej, wiem gdzie co leży... no ale sprzątam bo nawet i tu czasem nie ma miejsca 😂👀 (odkopałam tamborek z wyszywanką i chyba szisiaj skończę!!! starość nie radość ale to super wciąga 👀) biurkowy miszmasz czy porządek pod linijkę??? jaka jest twoja supermoc? 😂😂 ___________ #fotowtorek #fotowtorek_kfs #instawtorek_kfs #kobiecafotoszkoła #biurko #bajzelnabiurku #bajzelwełbie #embroideryart #taklubię #terazczytam #picsoftheday #centrumzarzadzaniaswiatem
Osiemnastoletnia bohaterka książki przeżywa na Osiemnastoletnia bohaterka książki przeżywa na kartach powieści wiele rzeczy. Nie dość, że zaczyna studia przez co musi przemóc się do Dublina (mieszka na farmie mlecznej pod miastem), to jeszcze na raz w domu zwala się na nią wiele tragedii, które trochę ją przygniatają. Nawet mimo popełnienia paru błędów, upicia się, obudzenia się gdzieś, gdzie nie powinna, Debbie się nie poddaje. Dublin nie okazuje się taki straszny, rodzinne kłopoty raz przybierają na sile a raz maleją, a sama bohaterka pokazuje że jeżeli coś chce, to nie podda się szybko. #Snowflake to na pewno powieść przeznaczona dla młodszego odbiorcy, który w bohaterce odnajdzie samego siebie. Zlęknionego i przestraszonego ale i gotowego do działania. Choć sama nie uważam się za odpowiedniego odbiorcę, to spędziłam z nią dwa wieczory i tego czasu nie żałuję. Co poradzę, że chyba tragiczne książki przemawiają do mnie bardziej? (Chciałam powiedzieć jako zupełny dopisek że bardzo spodobało mi się imię mamy bohaterki, tzn Maeve a teraz zobaczyłam ze jakaś postać z Sex Education tak miała na imię i WHOAH!) #współpraca #louisenealon #takczytam #terazczytam #przedpremierowo @wydawnictwomuza #wydawnictwomuza #literaturamłodzieżowa #literaturaobyczajowa #bookstagrampl #książka #czytam #czytambokocham #czytambolubię #bookworm #igreads #zdjęciedlaksiążki #czytanienieboli #instaksiążka #czytajzemną #książkoweklimaty
Skończyłam kilka dni temu czytać „Beautiful w Skończyłam kilka dni temu czytać „Beautiful world, where are you?” I tak naprawdę nie wiem, co powiedzieć oprócz tego że KOCHAM tą książkę. Że odebrałam ją jako zmysłową oraz trochę intymną, a przede wszystkim prawdziwą. Autorka skupia się w niej na emocjach oraz relacjach, które łączą czwórkę bohaterów. Gdybym miała wymieniać, co mi się w niej podobało, pewnie nie starczyłoby tu miejsca. Zacznę od tego, że autorka zwraca uwagę na takie szczegóły, że głowa mała. Z jednej sceny dowiadujemy się, że bohaterowi zaciął się telefon, gdy chciał zrobić zdjęcie jednocześnie słuchając muzyki. W drugiej, że bohater wyjął taką, a nie inną miseczkę na lody, albo, że stało mu się coś w palec w pracy, ale nie chciał nikogo martwić chociaż myśl, że jej mogłoby się coś stać a on by o tym nie wiedział, bardzo go przestraszała. Bohaterowie przez to, że mają takie a nie inne rozterki wydają się być bardzo normalni, a ich problemy - bardzo przyziemne. Sally Rooney w zasadzie na tym buduje swoją książkę, na przytaczaniu normalnych scen życia w sposób, że czytelnik obgryza paznokcie i dostaje gęsiej skórki. Gdy zaś przechodzi do rozmów między bohaterami, odkrywa ich życie z takiej strony, że znów ma się wrażenie, jakby nikt niczego takiego jeszcze nie napisał. Rozmowy między bohaterami są czułe, niby bez fajerwerków a jednak dotykające takich strun, że wohoho. Nie jestem pewnie obiektywna, i pewnie więcej napiszę na blogu, ale tak, jestem na TAK. Pani Rooney, ta książka przebija nawet „Normalnych ludzi” w co nie wierzyłam, pisząc Marcie @rozczytane, że mnie to nudzi, że nie wiem co się dzieje, ale czytam dalej 😂😂😂 Lubicie książki Sally Rooney? Czytaliście „Normalnych ludzi”? :) #sallyrooney #beautifulworldwhereareyou #czytampoangielsku #bookworm #booklover #czytambolubię #czytambolubie #normalpeople #ksiazkoholizm #książka #książka #takczytam #terazczytam #kochamczytac #czytanienieboli #czytamy #instaksiążka #zdjęciedlaksiążki
Load More... Follow on Instagram
  • Mleko i miód // Rupi Kaur PRZEDPREMIEROWO Z poezją zawsze miałam na bakier. Nudziło mnie i denerw...
  • „Ślepnąc od świateł” Jakub Żulczyk Zdarzają się czasem tacy autorzy, których może się nie...
  • Programy odmóżdżające #11 Uwielbiam programy rozrywkowe. Te, które ogląda się jed...
  • Motyw ukryty // K. Bonda, B. Lach Domyślam się, że postać pani Katarzyny Bondy jest wszys...
© Copyright 2021 Myśli zaczytanej. All Rights Reserved. Vilva | Developed By Blossom Themes. Powered by WordPress.