Skip to Content

PORTFOLIO
O mnie
Kontakt/Współpraca
100 tytułów BBC

Looking for Something?

Myśli zaczytanej

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie

Home Share Week

Share Week

Showing: 1 - 4 of 4 RESULTS

on 19 kwietnia 202019 kwietnia 2020okołoksiążkowe

SHARE WEEK 2020

Zdążyłam! Co prawda myślałam, że w tym roku spasuję, ale zaraz potem znalazłam w internecie kilka postów share weekowych i …

on 25 marca 201926 lutego 2020okołoksiążkowe

SHARE WEEK 2019

W akcji organizowanej przez Andrzeja Tucholskiego biorę udział po raz trzeci. Tak, jak sprawia mi frajdę poznawanie nowych blogów, tak …

on 22 marca 201820 kwietnia 2020okołoksiążkowe

SHARE WEEK 2018

Na pewno mieliście okazję słyszeć już o corocznej akcji organizowanej przez Andrzeja Tucholskiego. Share Week, bo o nim mowa, to …

on 26 marca 201720 kwietnia 2020okołoksiążkowe

Share week 2017

Co roku przypominałam sobie o ShareWeek po fakcie – termin zgłoszeń mijał, a ja się pukałam w czoło, bo znowu …

Cześć!

Fajnie, że tu zajrzała/eś! Jestem Ola, mam 28 lat, a to moje małe miejsce, w którym wyżywam się o ulubionych książkach i serialach. Więcej dowiesz się o mnie stąd. Witaj, i baw się dobrze! 🙂

Goodreads

2023 Reading Challenge

2023 Reading Challenge

Aleksandra has read 38 books toward her goal of 80 books.

hide

38 of 80 (47%)

view books

było

było

Kategorie

Kategorie

myslizaczytanej

📌mam na imię Ola, mam 29 lat
✏️piszę o książkach i serialach
📥 kontakt: a.wolnaa@gmail.com
⤵️nowy wpis

Lesio każdej napotkanej dziewczynie proponował,

Lesio każdej napotkanej dziewczynie proponował, że „chciałby mieć z nią s*ks”, a że kobiety na Lesia reagowały śmiechem, to Pękalski brał to, co miał pod ręką (najczęściej kamień) i robił to, co musiał, aby już się z niego nie śmiały.

Dysfunkcyjna rodzina sprawiła że i Lesio wyrosł na dysfunkcyjnego mordercę. Którego złapali przez przypadek, a w trakcie pierwszego przesłuchania przyznał się do kilkudziesięciu innych zabójstw.

Książka to makabryczna, nie wiem czy dałabym ja radę przeczytać. Autorka wczytuje się w akta, tomy zeznań, i pokazuje postać mordercy takiego, jakim jest naprawdę mimo swojego upośledzenia, pochodzenia i tak dalej. Słucha sie ciezko, czasami sie myśli, ale to na serio? To nie serial kryminalny? I tylko momentami zastanawia- czemu nie odpowiada za wszystkie morderstwa?

Przy okazji można zobaczyć jak funkcjonuje system penitencjarny, jak Lesia przewożą z więzienia, i tak dalej i tak dalej. Dla ludzi z mocnymi nerwami, chyba nawet mną wstrząsnęła a przeczytałam naprawdę morze kryminałów x Okazuje się wtem, że rzeczywistość może być 1000000 razy gorsza

#takczytam #terazczytam #wampirjakrodzisięzło #literaturafaktu #audioteka #książka #ksiazka #książki #zdjeciedlaksiazki

współpraca barterowa/ 💭 Po raz pierwszy o czy

współpraca barterowa/
💭 Po raz pierwszy o czymś najbardziej zbliżonym do współczesnego rozumienia autyzmu napisała Grunia Suchariewa w 1925 roku. Artykuł ukazał się w języku rosyjskim, rok później w niemieckim, po angielsku dopiero prawie siedemdziesiąt lat później;

💭Suchariewa w artykule opisywała sześciu chłopców. Ale powstała druga część artykułu (1927) w której naukowczyni opowiedziała o pięciu dziewczynach i o tym, co łączy a co dzieli je z autystycznymi chłopcami. Wiecie, kiedy dostaliśmy angielskie tłumaczenie? Dopiero w 2020 roku. Po prawie stu latach.

💭 „Kobiecy fenotyp autyzmu” został odkryty w 1981 roku przez Lornę Wing. Według jej teorii dziewczynki które nie mają niepełnosprawności intelektualnej nie otrzymują diagnozy, ponieważ mają większe/wyższe umiejętności społeczne oraz komunikacyjne. Przy tym jednocześnie opisała „maskowanie się” dziewcząt, które - faktycznie, nie są diagnozowane, bo „po nich nie widać”. A nie widać, bo - jak ustaliła Wing - zachowań społecznych uczą się z książek i telewizji. Żeby nie odstawać.

To tylko dwie czy trzy ciekawostki z początku książki. Reszta wcale nie jest mniej ciekawa, a wręcz powiedziałabym - bardziej angażująca. Po każdym rozdziale czytelniczka (bo podejrzewam, że książka zyska grono fanek) dostaje do wykonania kilka ćwiczeń, które mają nakierować je na odpowiednie tory - do poznania samej siebie. Swoich mocnych i słabych stron, lęków i pragnień.
Autorka jednocześnie opisuje swoją historię, ale też oddaje głos kilku kobietom, które opowiadają, co pchnęło je do tego by się zdiagnozować.

Chociaż nie sposób opowiedzieć o „Autentycznej w spektrum” w kilkaset słowach (pewnie jutro napiszę więcej na blogu) to wydaje mi się, że każda z nas znajdzie tu coś dla siebie. Czy jest już zdiagnozowana, czy dopiero wchodzi na tą ścieżkę zastanawiając się czasem pod nosem, „po co”, skoro ma tyle i tyle lat, a w zasadzie w tym wieku diagnoza już nic nie daje (oprócz satysfakcji).
No, to jeśli czujesz, że mówię o tobie, to czytaj.
A jeśli myślisz, że nie, to ciebie nie dotyczy, to… no, czytaj. :)

Targi książki w Warszawie - marzenie zaliczone ✅
Było super bo i pogoda dopisała i towarzystwo dopisało- one and only Alicja (której nie mogę oznaczyć) 👀 i nie dopisał jedynie fakt, że musiałam targać to, co kupiłam xD

W końcu spotkałam NA ŻYWO po tylu latach znajomosci Olę @hej_kultura ,która na żywo jest jeszcze cudowniejsza niż na Instagramie 🥹🩷🩷🩷🩷🩷

I załapałam się na zdjęcie z @marcin_meller_arbuz i nie wiedziałam, że japa się tak może cieszyć 🫶🏻
Chociaż w niedziele tłumy były już dla mnie too much i po szybkiej rundce (nie randce 🙄) zmylysmy się na kawę ii zaraz na pociąg do Krakówka 👌🏻

(szkoda że nie było ani wydawnictwa czarnego? ani poznańskiego ale podobno you can't have it all)

a targowe zdobycze na ostatnim zdjęciu 🔜
#targiksiążki #warszawskietargiksiążki #warszawacentrum #książki #książka #ksiazka #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne

No lubię czytać wielotomowe powieści, a krymina

No lubię czytać wielotomowe powieści, a kryminały to ju szczególnie. Jedyny problem jaki z nimi mam, jest taki, że między tymi tomami najczęściej jest długa przerwa 🙄

I ja na przykład zapomniałam jak skończyła sie poprzednia cześć Lipowa i pewnie dlatego początek „Zgłoby” wyprowadził mnie z równowagi, dał prawego sierpowego i od razu przywołał do porządku.
Long story short jest taki, że cala historia zaczyna sie od pewnego zwrotu akcji, którego nie powiem bo to duży spoiler, ale w wyniku tego znowu na tapet wychodzi Klementyna Klopp, niby emerytowana policjantka a jednak wciąż ta co wydaje sie, że ma największe jaja. Kobieta dąży ponad wszystko do rozwikłania zagadki śmierci, nawet nie mając odznaki nie cofa sie przed niczym.

Skład „starych” bohaterów jest okrojony, autorka skupia sie na kilku, jednocześnie nie bojąc sie podróży w czasie. Bowiem cala zagadka rozciąga sie na wielkiej osi czasu, ale tylko do pewnego momentu bywa to mylące. Później skleja sie w nawet sensowną całość.

Do Lipowa będę wracać dopóki autorka da nam taka szanse, chociaż przyznam że ten tom ciągnęła głównie Klementyna ze swoją potrzebą napicia sie coli, spoliczkowania profilera czy pokazania ludzkiej twarzy.

#zgłoba #katarzynapuzyńska #literaturapolska #kryminał #literaturaobyczajowa #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #zdjęciedlaksiążki #książka #książki

Halber napisała o niej, że „jeśli świat nie

Halber napisała o niej, że „jeśli świat nie zrozumie, że [ta książka] to wybitne dzieło literackie ze względu na swoją konstrukcję oraz poziom porównań i metafor” i że na pewno skupimy się, jako czytelnicy na tematyce, tzn. na depresji.

Chciałabym spytać, czy można skupić się na tym i na tym? Bo jeśli tak, to ja bym chciała, bo tak samo jak uważam, że „Jak płakać w miejscach publicznych” jest pięknie napisana, to również sądzę, że w grubszej części jest o depresji, nawet jeśli nie bezpośrednio.

Autorka pisząc o swoich doświadczeniach z psychoterapią, przyjmowaniem leków, pozwala zobaczyć to wszystko z innej strony, a tym osobom, które doświadczyły podobnego, daje takie otulenie ramieniem pod tytułem „mam tak samo”. I humor, który z tego wynika po części jest wynikiem mechanizmu radzenia sobie ze smutną i szarą rzeczywistością, w której nie zachodzą widoczne zmiany, chociaż przecież po kilku terapiach już powinniśmy przenosić góry, wzbijać się na szczyty własnych umiejętności i tym podobne.

Sama książka, tak jak wspomniałam wyżej, jest bardzo przyjemna i lekka w lekturze nawet jeśli czasem sprawia że czujesz się niekomfortowo, bo za chwilę śmiejesz się z jakiegoś porównania. Ale przy całym szacunku do autorki nie nazwałabym „Jak płakać w miejscach publicznych” ani wybitną książką, ani tym bardziej dziełem literackim. Dwieście kilkanaście stron da wam dwa miłe wieczory, a niedługo pewnie o niej zapomniecie.
 Nie o tej ślicznej okładce, to na pewno, ani o tematyce - około depresyjnej. Ale o reszcie pewnie tak.

#jakpłakaćwmiejscachpublicznych #emiliadłużewska #wydawnictwoznakliteranova #wydawnictwoznak #literaturapolska #literaturapiękna #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #książka #ksiazka

nie umiem w instagram pomyslalam kiedyś przegląd

nie umiem w instagram pomyslalam kiedyś przeglądając stories osob, ktore obserwuję.
nie chce mi sie codziennie dodawać postów o książkach, bo codziennie musialabym cos pisać a w większości przypadków po południu nie chce mi sie nawet myśleć 🤷🏻‍♀️

chociaż lubię oglądać estetyczne storiski, rzadko kiedy mam wenę i energię na to by sama takie robić- no bo niby o czym?? że nie mam siły, że żadna ostatnio książka mi sie nie spodobała, że nie mam kiedy czytać, albo że Musierowicz nadal mi sie podoba a legimi wkurza bo chcę więcej książek?
o lajwach nie wspomnę bo to już w ogóle przekracza moje umiejętności społeczne, gadać do ludzi o czym?? o serialu bosh legacy który mi sie podoba ale ma tylko 10 odcinków a ja już jestem na piątym i zaraz skończę? czy że boje sie oglądać daisy jones w obawie, że mi sie nie spodoba choć kocham książkę?? kto będzie chciał tego czytać?

aż w końcu mam bloga 9 lat, instagtam pare mniej a nie jestem w stanie zgromadzić na profilu 500 osob ktore chciałyby widzieć co tam u mnie, to naprawdę wspaniałe działa na glowe bo chociaż wiem, realistycznie, że to tylko liczby i że powinnam sie skupiać na czymś innym, to jest mi po prostu smutno.

chcę pisać o książkach dla funu i przyjemności, ale skąd brać przyjemność skoro wszystkim wokół idzie lepiej a ja tylko czasem wspomnę na głos "mam instagtama", przez większość czasu udając jednak że to nic takiego.
no i tyle. może napisze w tygodniu o książce a może nie. może pójdę spać, będę oglądać „Bones”, i robić obraz diamencikowy zapijając smutki pepsi. żyćko 🤷🏻‍♀️
#czytam #czytamwszędzie #takczytam #czytanie #zdjęciedlaksiążki #książki #książka #książkara

Claire Wang i Dani De La Cruz są rówieśniczkami

Claire Wang i Dani De La Cruz są rówieśniczkami ale oprócz wieku dzieli je praktycznie wszystko. Nie tylko status społeczny, miejsce zamieszkania czy zainteresowania. Mimo wzajemnej do siebie niecheci są na siebie skazane i nie wiadomo, która jest z tego powodu bardziej niezadowolona.
Jednak w pewnym momencie każda z nich przezywa cos podobnego- przekroczenie granic relacji. Słodko kwaśna opowieść szybko przeradza się w opowieść o trudzie bycia imigrantem, nierównościach społecznych i problemach z którymi stykają się w pewnym momencie swojego życia wszystkie kobiety.

Czyta się szybko, czasem wręcz można przegapić własny przystanek tramwajowy. Chociaż pokrzepiająca (przynajmniej od pewnego momentu), to jednak smutna i ważna. Nie przesłodzona a porządnie osadzona w realiach współczesnych nastolatków.

#kellyyang #spadochrony #parachutes #literaturawspółczesna #literaturaobyczajowa #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytaj #czytam #książkisąsuper #czytaniejestfajne #czytanienieboli #zdjęciedlaksiążki

/ współpraca barterowa @artragepl / Główna boh

/ współpraca barterowa @artragepl /
Główna bohaterka, Birgitte, powoli rozprawia sie ze swoim życiem a bardziej: decyzjami, które podejmowała, które doprowadziły ją do miejsca, w którym jest obecnie.

Mnóstwo w Birgitte spokoju ale i pogodzenia sie z rzeczami na które nie miała wpływu. Sama w pewnym momencie mówi, że nigdy nie było jej czasu. Albo była dzieckiem, którego sie nie słucha, albo kobietą kiedy ceniło sie mężczyzn a kiedy mógłby być "jej czas", była stara a świat doceniał młodość.

I tak meandruje wokół starości, odchodzenia bliskich osób, miłości po dziewięćdziesiątce, i to wszystko jest muszę przyznać- wzruszające. Oprócz momentów, które wydają się być przegadane, nudne i zupełnie niepotrzebne- ale było ich tylko kilka.
Autorka - swoją drogą, dentystka z zawodu- napisała powieść surową, ale prawdziwą do bólu. I choć nie dałam jej 5 ⭐️ to dobrze się bawiłam czytając ją

#chwilewieczności #kjerstianfinnsen #wydawnictwoartrage #literaturaobyczajowa #literaturaskandynawska #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #książka #zdjęciedlaksiążki #książki #czytamy

Katarzyna Z. zginęła w listopadzie 1998 roku, sz

Katarzyna Z. zginęła w listopadzie 1998 roku, sześć tygodni później w śrubę płynącego statku wplątała się ludzka skóra zdjęta z ciała. To była zaginiona.

Autorka, Monika Góra przeprowadza czytelnika przez lata śledztw, śladów i tropów. Przedstawia postać skazanego, jednocześnie raz po raz zadając pytanie- czy to jest ta właściwa osoba? Nie sposób odpowiedzieć na to pytanie gdy wraz z jej dziennikarskim śledztwem okazuje się, że w towarzystwie oskarżonego kręciło się kilka podejrzanych osób które jakoś albo ginęły, albo okazywały się dla sprawy nieistotne. Odpowiedzi na pytanie autorka na tacy nie podaje a jedynie zachęca do tego, aby nie wierzyć ślepo informacjom które są upubliczniane bo nic, nawet sprawa nad którą ktoś siedzi ponad dwadzieścia lat, nie jest jednoznaczna.

Więcej (pewnie) jutro na blogu 👀

#kryptonimskóra #monikagóra #wydawnictwowab #takczytam #terazczytam #literaturafaktu #truecrime #polskaliteratura #czytamreportaże #czytaniejestfajne #książka #zdjeciedlaksiazki

współpraca @znakcrime / kryminały lubię przede

współpraca @znakcrime / kryminały lubię przede wszystkim za to, że wciągają opowiadaną historią. Za to że nie mogę się oderwać, nawet jeśli wiem że muszę wstać następnego dnie dosyć wcześnie.

Mogę pochwalić „Bez wyboru” za akcję która rozgrywa się w Łodzi, za to, że bohaterka ma na imię Zoja i chyba tyle. Opisana zagadka kryminalna nie pociąga ani nie angażuje, jedynie sprawia że pukam się w głowę z ilości "przypadków". Bohaterowie na sile próbują być śmieszni, walić tekstami które brzmią dobrze w głowie, a zagadka i jej rozwiązanie w końcu zupełnie mnie nie ciekawiło.

Szkoda bo naprawdę nastawiłam się na dobre czytadło, a skończyło się na tym że wolałam czytać książkę Moniki Góry.

#bezwyboru #agnieszkapłoszaj #znakcrime #literaturapolska #czytamkryminały #kryminał #kryminały #czytambolubie #czytaniejestfajne #czytaniejestsexy #czytam #książka #zdjeciedlaksiazki #kindlelover

czy przeczytałam ją dawno temu? tak czy zapomina

czy przeczytałam ją dawno temu? tak
czy zapominałam o niej napisać? tak
czy polecam? tak

aczkolwiek nie zakochałam się w niej jak większość bookstagrama 😂 była bardzo spoko, poruszyła bez wątpienia ważny temat, i wyróżniała się spośród innych młodzieżówek ale znowu- nie przypisałabym jej wszystkich zachwytów

ale daje znać póki nie zgubiłam zdjęcia w czeluści rolki zdjęć w telefonie 👀 ii wracam do simsów (KTO CZEKA NA NOWY DODATEK HALO)

co fajnego czytacie ostatnio? szukam inspiracji bo oprócz książek o mordercach to nic mi lekkiego nie wchodzi 😂

#practicegirl #estellelaure #youngadult #newadult #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #książka #literaturamłodzieżowa #czytamlegalnie #czytanienieboli #ebookforever #kindlelove #kindlepaperwhite #zdjeciedlaksiazki

Wszystko co o niej piszę wydaje się nie mieć se

Wszystko co o niej piszę wydaje się nie mieć sensu

Znowu dziwnie jest nie napisać nic z dopiskiem „czytajcie!” chociaż jedynie to mi przychodzi na myśl x

Jennette została aktorką dziecięcą bo takiw było marzenie jej matki. Tej samej, która przez lata znęcała sie nad nią psychicznie. Popchnęła ją w sidła bulimii, nie pozwalała myć samodzielnie do 16. roku życia i w sumie zamieniła jej życie w piekło (stąd tytuł nie dziwi choć na pewno na początku szokuje)

Napisana świetnym językiem, świetnie przetłumaczona, na pewno tez warta uwagi, nawet jeśli nie znacie Jennette. Przemoc wiele ma imion a po jej przeczytaniu tytuł W OGÓLE ale to W OGÓLE nie dziwi.

#wydawnictwoprószyńskiiska #jennettemccurdy #cieszęsiężemojamamaumarła #imgladmymomdied #literaturafaktu #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #książki #zdjęciedlaksiążki #literaturabiograficzna #autobiografia #książka #kindlelover

Autor, Patryk Pufelski, “w krakowskim Zoo dooglądał kopytnych”. Umie zajmować się zwierzętami, a doświadczenie zebrał opiekując się córką znajomych. Czytelniku, jeżeli czegokolwiek się spodziewasz po opisie, jestem pewna, że i tak dasz się zaskoczyć. Zupełnie tak, jak ja.

Nie potrafię jednoznacznie powiedzieć, o czym to jest, bo jest… o wszystkim. Napisane w postaci pamiętnika (jako, że to była praca na konkurs pamiętników osób LGBTQ+) przedstawia kilka lat z życia autora. Dlatego nie dziwi, kiedy między wspomnieniami różnych osób jest kilka akapitów o zwierzątkach, którymi opiekuje się pracując w ZOO.

Kiedyś o książkach pani Jadowskiej powiedziałam, że otulają. I dzisiaj mogę dodać, że “Pawilon małych ssaków” otula równie mocno i ciepło, bo nawet jeśli jest nam smutno, jeśli jakaś myśl autora trafia w sedno to jednak wciąż to bardzo swojskie, prawdziwe i… dobre. I chciałabym więcej.

(Plus, idzie to przeczytać w dwa dni, bo to jest króciutkie.)

#pawilonmałychssaków #patrykpufelski #karakter #wydawnictwokarakter #literaturapolska #literaturafaktu #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #książka #książki #kindlelover #kindle #zdjęciedlaksiążki

Musiałam poukładać myśli w głowie, chociaż o

Musiałam poukładać myśli w głowie, chociaż odkąd skończyłam ją czytać nadal nie wiem, co powiedzieć.

Na luzie możnaby z treści tej książki napisać wiele chwytliwych nagłówków: aktor, który się stoczył; pieniądze, które nie dają szczęścia (ale za to zapewniają dobre, luksusowe odwyki, jeden po drugim, i tak przez najbliższe trzydzieści lat).

Opowieść o życiu, sukcesie przypłaconym cierpieniem, nieskończonymi potknięciami, odwykami, narkotykami, alkoholem i… samotnością.

Nigdy nie spojrzę na „Przyjaciół” tak samo, bo patrząc na Chandlera będę myślała, czy wtedy akurat po odcinku odwożony był z powrotem na odwyk, albo - czy wtedy zespół zrobił mu „interwencję”, która niewiele dała.
Nie chodzi tu jednak o nasz komfort, bo o tym też jest od dawna dyskusja, a o oddanie głosu Perry’emu który niejedno przeszedł, i po prostu postanowił opowiedzieć to, o czym wszyscy myśleli patrząc na jego zdjęcia.

(I tak tylko raz, dwa i trzy razy w oczach Chandlera odbijał się Perry, szukający poklasku w widowni).

#przyjacielekochankowieitawielkastrasznarzecz #friendsloversandthebigterriblething #matthewperry #wydawnictwowab #literaturafaktu #literaturaobyczajowa #takczytam #czytam #czytanie #czytaniejestfajne #książka #książki #zdjeciedlaksiazki #friendsshow #bardziejlubieksiazki

Jeśli znacie mnie choć ciut wiecie, że im coś

Jeśli znacie mnie choć ciut wiecie, że im coś popularniejsze, tym mniejszą mam ochotę by po to sięgnąć. Jednocześnie, jeśli czytanie mi nie idzie sięgam po coś lekkiego, aby odczarować złą passę.

Dlatego sięgnęłam po „Only mostly devastated” i (pewnie) dlatego nie miałam co do niej żadnych oczekiwań. A jak mi się spodobało!!! To była pierwsza książka od bardzo dawna, od której nie mogłam się oderwać i o której myślałam cały dzień. Przez nią przejechałam prawie przystanek do pracy, przez nią nie chciało mi się wstawać.

Nie wiem jak umieścić ją gatunkowo - Goodreads podpowiada, że to „young adult fiction” więc może tak? Choć historia teoretycznie skupia się na relacji Olly’ego, kilkunastoletniego bohatera który w pewnym momencie zmienia szkołę i miejsce zamieszkania, z Willem, który był jego wakacyjną miłością i raczej żaden z nich nie spodziewał się tego, że jeszcze się spotkają, to praktycznie - dzieje się tu o wiele więcej. Jest o rodzinie, przyjaźni, swoim miejscu w świecie, wchodzeniu w jakąś dorosłość można też powiedzieć. I wszystko otoczone jest taką realnością uczuć, wydarzeń: im czytasz dalej, tym czujesz, że tak by się mogło wydarzyć w prawdziwym świecie. I chociaż zakończenie pewnie wszyscy przewidzą na pierwszej stronie, to jednak nie odbiera to (a przynajmniej mi nie odebrało) przyjemności z czytania. Bo „Only mostly devastated” chociaż momentami dotyka ciężkich tematów, to jednak otula, a tego nam trzeba w te zimowe (sic) wieczory i dnie.

Każdemu się na pewno nie spodoba, nie wszyscy odnajdą w tym puszystość i ciepło, ale co tam - i tak polecam, trzeba nam takich lektur!

#onlymostlydevastated #prawiewtotalnejrozsypce #sophiegonzales #wydawnictwoyoung #wydawnictwokobiece #literaturayoungadult #literaturamłodzieżowa #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #książka #książki #czytambolubię #czytaj #zdjęciedlaksiążki #literaturapopularna #nieczytasznieidęztobądołóżka

miałam napisać o książce, ale od kilku chwil

miałam napisać o książce, ale od kilku chwil próbuję o niej coś napisać i mi nie idzie więc

✨ next time ✨

tymczasem porozmawiajmy o książkach, które chcielibyśmy przeczytać w nowym roku. staram się, mam taki plan, żeby zapisywać te tytuły książek którym robie screena i później o nich zapominam. albo, żeby przeczytać wszystkie te, które mam na czytniku a wciąż dodaję nowe z nadzieją że PRZECZYTAM XD chyba w innym życiu 🤡

podobało mi się notion bo mogłam tam wrzucić listę "want to read" z goodreads aleeee koniec końców się to okazało trochę niezbyt intuicyjne (dla mnie)🫣

jakieś sposoby? czy jednak chroniczne dodawanie/kupowanie książek to jednak jest nieuleczalne? 😬😬

#takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #wanttoread #chcęprzeczytać #książki #ksiązka #bulletjournalpl #bujopolska #bulletjournals #zdjęciedlaksiążki #czytam #czytanie

nie wierzcie, gdy ktoś wam mówi że nie obchodzi

nie wierzcie, gdy ktoś wam mówi że nie obchodzi go liczba przeczytanych książek w danym roku. ja tez tak mówiłam, a później, w sylwestra, na szybko doczytywałam „migot”, żeby mieć równą liczbę 70-ciu 😂😂

Moje czytanie w tym roku to była równia pochyla dlatego większość dobrych książek jest z początku 2022.

O większości z nich pisałam tutaj, o niektórych w szerszym kontekście wspominalam na blogu, do którego zresztą wszystkich chętnie odsyłam, bo tam to podsumowanie jest rozwleklejsze 😌 (link będzie na stories)

Jednocześnie wszystkie bym poleciła, jeśli do tej pory ich nie znacie i będzie mi przeogromnie miło jeśli napiszecie w komentarzu, jaka książka przyniosła wam najwiecej radości w 2022 🖤

#mariacuriesklodowska #11wrześniadzieńwktórymzatrzymałsięświat #kajś #zbigniewrokita #witoldszabłowski #rosjaodkuchnijakzbudowacimperiumnozemchochlaiwidelcem #rosjaodkuchni #guncle #7mężówevelynhugo #literaturafaktu #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytam #ksiazka #książki

Czy czekałam, aż minie hype na Kaya, żeby móc

Czy czekałam, aż minie hype na Kaya, żeby móc cieszyć się jego książkami? Możliwe, prawdopodobne, nie wykluczam. Czy było warto? Jak najbardziej, ale o tym niżej.

„Będzie bolało” to zapis jego pamiętników, które prowadził w trakcie bycia lekarzem. To bardziej pamiątki z konkretnych dni, sytuacje, które zapadły mu w pamięci, te szczęśliwe ale i niekoniecznie, to potyczki, pokazywanie relacji, jak się je utrzymuje kiedy nie ma się czasu nawet na sen, a co dopiero na spotykanie z ludźmi, to kalejdoskop ludzi przewijających się przez mury szpitala, ale przede wszystkim - co da się dopiero wyciągnąć refleksję po przeczytaniu - idealny obraz tego jak można wypalić się w robieniu czegoś, co dopiero się zaczęło.

I może te wszystkie anegdoty nie powinny śmieszyć, ale przyznam, że słuchając książki kilkukrotnie zdarzyło mi się prychnąć pod nosem, albo rozdziawić oczy ze zdziwienia z miną pod tytułem - serio? Serio, w XXI wieku?? „Karen, to, że jest 2007 rok to nie jest wytłumaczenie!”.
Oczywiście, to nie tylko żarty bo w przeważającej części autor narzeka, pokazuje jak wygląda zawód lekarza, jakich wyrzeczeń wymaga od doktora, jacy pacjenci się przytrafiają, jakie problemy stwarza czasem papierologia i tak dalej, i tak dalej.

Domyślam się, że dzięki temu że najpierw przeczytałam „Nielekarza” a dopiero później tą, to byłam w stanie lepiej ją odebrać. To znaczy - poczucie humoru Kaya nie raziło w uszy, a jeśli już to było przynajmniej widać, skąd się ono wywodziło.

Całkiem dobra książka, oby takich więcej w 2023! :)

#adamkay #będziebolało #nielekarz #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #literaturafaktu #książka #książki #bookstagrampl #czytam #bookhoarder #nieczytasznieidęztobądołóżka #czytanienieboli #audiobook #bookbeat

WITAM W NOWYM ROKU ✨🫶🏻 wszyscy już koń

WITAM W NOWYM ROKU ✨🫶🏻

wszyscy już kończą podsumowania a ja swoje dopiero planuję- nie wiem kiedy, może w okolicach weekendu także STAY TUNED 🫣

natomiast chciałam spytać, jak pierwsze dni stycznia! czy ktoś poza mną odlicza nie tylko książki na goodreads ale i dni do wiosny???? czy to już ten moment?

chwalcie się w komentarzach i pysznej kawusi jutro 🤪🥰

#takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #czytambolubie #czytamzlegimi #czytam #książka #książki #ksiazka #bookstagrampl

✨ 2022 ✨ widać że moim profilem rządził

✨ 2022 ✨

widać że moim profilem rządził kindle, i chociaż miłość do papierowych książek nigdy nie minie, doceniam jednak łatwość w dostępie do czytania 🖤

o książkach roku i niewypałach opowiem więcej w tygodniu, tymczasem:

DO SIEGO ROKU 2023!

(jak myślicie czy zdążę doczytać jakąkolwiek książkę żeby mi stuknęło równe 70 przeczytanych????)

#bestnineof2022 #bestnine #nowyrok #podsumowanie #takczytam #terazczytam #czytaniejestfajne #książka #książki #bookstagrampl

Load More Follow on Instagram

Mleko i miód // Rupi Kaur PRZEDPREMIEROWO Z poezją zawsze miałam na bakier. Nudziło mnie i denerw...
Nina Warwiłow i Igor Brudny, czyli polskie kryminały które wciągają Legimi to cudowny wynalazek współczesności, i gdybym ty...
„Lekko Stronniczy jeszcze więcej” czyli Karol Paciorek i Włodek Markowicz mojego autorstwa Włodek Markowicz i Karol Paciorek...
Najlepsze książki 2022 Chociaż liczby to nie jest wszystko, chociaż nie powinn...

© Copyright 2023 Myśli zaczytanej. All Rights Reserved. Vilva | Developed By Blossom Themes. Powered by WordPress.