PRZEDPREMIEROWO Kobieta w oknie // A.J. Finn

Anna Fox cierpi na agorafobię. W skutek tragicznych wydarzeń w swoim życiu, od kilku miesięcy nie opuszcza swojego domu, który jest dla niej oazą w której może schować się przed złem otaczającego świata (jakkolwiek dziwnie i patetycznie brzmi). Bohaterka całe dnie spędza w internecie, przed telewizorem lub szpiegując swoich sąsiadów za pomocą aparatu fotograficznego. Pozbawiona własnego życia coraz bardziej zaczyna przeżywać cudze… A wtedy widzi coś, czego nie powinna widzieć. Jej świat się rozpada, na jaw wychodzą coraz to bardziej szokujące sekrety…. Zaczyna się ostra jazda. ?

Przez jakąś część książki czułam się po prostu znudzona. Główna bohaterka denerwowała mnie swoim infantylnym zachowaniem, tym, że wściubia nos w nie swoje sprawy, że dziwnie się zachowuje, i nawet jak wiedziałam, że coś jej dolega, nie byłam w stanie powiedzieć „no okej, tak już  musi być”.  Nie wiem, czemu jej nie odłożyłam w trakcie czytania, choć miałam do zrobienia tego wielką ochotę. Przebrnęłam przez te kilkadziesiąt stron, i w pewnym momencie… och, dopiero się zaczęło!  Prawdziwa jazda bez trzymanki. Kolejne sekrety wypływające na światło dzienne. Kolejne intrygi, kłamstwa, wymówki. Czy jeszcze coś mnie zdziwi?, myślałam momentami.

Zdziwiło. Totalny plot twist na końcu wbił mnie tak bardzo w zdumienie, że jak odłożyłam książkę to tak siedziałam i myślałam czy to serio się wydarzyło. To było tym bardziej szokujące, że wcześniej miałam ochotę odłożyć tą książkę i niewiele do tego brakowało. Kolejne wychodzące na jaw sytuacje sprzed lat czy zatajane kłamstwa rzuciły na całą historię zupełnie inne światło, takie, które pozwoliło nam zrozumieć wszystkich bohaterów i po części ich zachowania. To, co wcześniej denerwowało okazało się być jakąś podwaliną do tego, co będzie działo się później, koniec końców wszystko z siebie wynikało i od siebie zależało.

Kobieta w oknie to opowieść do końca trzymająca w napięciu. Opowieść, którą – mimo pewnych trudności – pochłania się za jednym „posiedzeniem”, i o której myśli się jeszcze długo po jej skończeniu. Zaskakująca, trochę nieprzewidywalna, przede wszystkim wciągająca.

Za możliwość przedpremierowej lektury książki dziękuję