Ola Wolna Gloria Steinem jest czołową amerykańską feministką oraz aktywistką, która zmieniła życie wielu ludzi. Chociaż jest już w sędziwym wieku (chyba około osiemdziesięciu paru), nie przeszkadza jej to w kontynuowaniu szerzenia wiedzy w kolejnych stanach w Ameryce – chociaż i nie tylko.
„Moje życie w drodze” to jednocześnie fajna i trudna książka. Fajna ponieważ można się o niej dowiedzieć więcej o życiu Glorii, jeśli chcielibyście uzupełnić wiedzę o niej po obejrzeniu „Mrs America” na HBO GO. Trudna, ponieważ to co robiła oraz kontynuuje robić, wymagało od niej wielu wyrzeczeń. Począwszy od braku fizycznego domu, miejsca do którego mogłaby wracać (chociaż, jak sama przyznaje, w takich warunkach się wychowywała, będąc non stop w drodze), braku rodziny ponieważ swój czas poświęcała czemu innemu. Wszystko to jednak wiadomo jest równoważone przez dobre rzeczy, które robiła i o których opowiada w tej książce.
Nie chciałam pisać stricte recenzji tej książki, dlatego pomyślałam, że wypiszę tutaj najbardziej inspirujące z niej cytaty.
Mężczyźni byliby pewnie zdumieni, wyjaśniam, gdyby zdali sobie sprawę z tego, jak niewielkie znaczenie ma, jaki mężczyzna zajmie to miejsce. Śmiech się wzmaga, rozbrzmiewają okrzyki: „Mówisz!”. Cieszą się, kiedy słyszą, co pewna czarna kobieta powiedziała kiedyś do białych sióstr z Południa: „Piedestał jest takim samym miejscem, jak każda inna ciasna przestrzeń”.
Gdy ktoś pyta mnie, czy wierzę w Boga, a ja odpowiadam, że nie – wierzę w ludzi, zapada pełna niedowierzania cisza. Mówię więc dalej: jeśli w religii monoteistycznej Bóg jest mężczyzną, znaczy to, że mężczyzna jest Bogiem. Dlaczegóż to Bóg jest tak zdumiewająco podobny do ludzi z klasy rządzącej? Dlaczego Jezus, żydowski chłopak z Bliskiego Wschodu jest niebieskookim blondynem?
Jeśli chcesz, żeby ludzie cię słuchali, musisz ich wysłuchać. Jeśli masz nadzieję, że ludzie zmienią swój sposób życia, musisz wiedzieć, jak żyją. Jeśli chcesz, żeby ludzie cię zobaczyli, usiądź z nimi oko w ok.
Kabina do głosowania naprawdę jest jedynym miejscem na ziemi, w który najsłabsi liczą się tak samo jak najpotężniejsi.
Jako że ojca uważałam za pozbawionego korzeni wędrowca, moim pierwszym pomysłem na siebie była próba stania się kimś zupełnie innym. Byłam przekonana, że moje dość szczególne dzieciństwo stanie się punktem wyjścia do dorosłości, w której będę miała konkretną pracę, stały dom i wakacje raz do roku. Doprawdy. Zapewne tęskniłam za takim życiem bardziej niż osoby, które wyrosły w podobnych rodzinach.
Prawdą jest, że nie wiemy, które z naszych działań, podejmowanych tu i teraz, mogą wpłynąć na kształt przyszłości. Musimy jednak zachowywać się tak, jak gdyby wszystko, co robimy, miało znaczenie. Ponieważ może mieć.
Kiedy padało pytanie: „co Kolumb uznawał za prymitywne?” odpowiedź brzmiała: „Równość kobiet”.
Prawda cię wyzwoli, ale najpierw bardzo wkurzy.
Kobieta tak potrzebuje mężczyzny, jak ryba potrzebuje roweru.
Trudno się dziwić, że badania pokazują, iż intelektualna samoocena kobiet zwykle spada, w miarę jak wzrasta liczba przebytych lat studiów. Studiowałyśmy własną nieobecność.
[…] Oskarżanie feminizmu o to, że szkodzi rodzinie, prowadzi do zrozumienia, że szkodzi jej patriarchalnej odmianie, ale wspiera demokratyczny model rodziny, fundament demokracji. Pomysł, że kobiety są swoimi „największymi wrogami”, zmusza nas do przyznania, że nie mamy tyle władzy, by nimi być, nawet gdybyśmy chciały.
Odtąd żaden mężczyzna nie może nazywać się liberałem, radykałem ani nawet konserwatywnym odbiorcą sprawiedliwych zasad, jeśli jego praca w jakikolwiek sposób opiera się na nieodpłatnej lub niedostatecznie opłacanej pracy kobiet w domu lub biurze. Polityka nie zaczyna się w Waszyngtonie. Polityka zaczyna się od tych, które tu i teraz podlegają uciskowi.
Każdy, kto uważa, że żyjemy w epoce postfeminizmu, dowie się, że przemoc wobec kobiet – począwszy od zabijania dzieci płci żeńskiej i wydawanie za mąż małych dziewczynek po honorowe zabójstwa, handel kobietami i wymuszoną prostytucję – stworzyła świat, w którym jest dziś mniej kobiet niż mężczyzn, po raz pierwszy w dziejach.
Zawsze jesteś tą samą osobą, którą byłaś od urodzenia – mówi niecierpliwie.- Po prostu stale znajdujesz nowe sposoby, żeby to wyrazić.
To, oraz tajemnice innych religii kazały mi się zastanowić, czy przypadkiem sekrety nie stanowią o różnicy między religią a duchowością. W religiach Bóg jest tajemnicą ukrytą w pewnych osobach i pewnych miejscach, jednak nieobecną gdzie indziej. Duchowość sprawia, że Bóg objawia się w każdej żyjącej osobie,
To, że Hillary miała męża który traktował ją jak równoprawną partnerkę – i który zawsze powtarzał, że kraj dostał „dwoje prezydentów w cenie jednego” – jedynie brutalnie uwidaczniało to, jak bardzo brakowało im władzy i szacunku.
Gdybym mogła, zapewne przepisałabym tutaj większość książki 🙂 Sądzę jednak, że nikt nie chciałby tego czytać – lepiej sięgnąć po niniejszą książkę 🙂 Chociaż autobiografie potrafią być subiektywne, wydaje mi się, że Gloria zamiast wychwalać swoją postawę pod niebiosy pokazała trochę kulisów swojego życia. Dużo opowiada o przebytych podróżach, politycznych kampaniach, w których brała czynny udział, a nawet o kierowcach taksówek, w których spędziła dużą część swojego życia.
Wydaje mi się, że lektura – niesiona na fali popularności serialu HBO, na pewno znajdzie teraz rzeszę swoich fanów. W tym mnie samą.
